جعل تاریخ فوتبال!
تاریخ انتشار: ۱۵ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۵۸۶۰۵
همشهری آنلاین- فیلم سینمایی «پرویزخان» که با محوریت زندگی پرویز دهداری ساخته شده این روزها روی پرده سینماهای تهران است. این فیلم به قصد معرفی سرمربی اسبق تیم ملی ساخته شده و به طور خاص بر ماجرای معروف استعفای ۱۴ بازیکن از تیم ملی متمرکز است. اما روایت این اثر از اتفاقات فوتبالی آن سال‌ها اغلب نادرست و حتی وارونه است و ظاهرا سازندگان فیلم اشراف چندانی بر حوزه فوتبال و به‌خصوص اتفاقات دهه ۶۰ نداشته‌اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پرویز دهداری یک مربی سختگیر در اعمال نظم و انضباط بود و بارها تاکید کرده بود رعایت اخلاق برایش مقدم بر نتیجه‌گیری در میدان است. اما بنا بر روایات موثق، بازیکنان تیم ملی بیش از آنکه با خود او مشکل داشته باشند با دستیار اولش یعنی رضا وطنخواه مشکل داشتند. این نکته‌ای است که در فیلم مغفول مانده و شخصیت رضا وطنخواه کاملا منفعل و بی‌تاثیر است.
۲در کنار مسائل اخلاقی و انضباطی، بزرگان تیم ملی در آن سال‌ها بر سر مسائل تاکتیکی هم با پرویزخان اختلاف عقیده داشتند. ناصر محمدخانی، حمید درخشان، عبدالعلی چنگیز و... متخصص بازی بر روی زمین بودند و تا پیش از آمدن دهداری هم تیم ملی به شکل دلخواه آنها بازی می‌کرد. همزمان با آمدن دهداری پدیده‌ای در فوتبال ایران ظهور کرد که کریم باوی نام داشت و تخصص عجیبی در سرزنی و بازی روی هوا داشت. دهداری تاکتیک تیم‌ملی را بر پایه همین تخصص بنا کرده بود و همه وظیفه داشتند توپ را روی آسمان به باوی برسانند. تاکتیکی که چندان به مذاق ستاره‌های محبوب که اتفاقا همه آنها از تیم‌های قرمز و آبی می‌آمدند خوش نمی‌آمد. در فیلم پرویزخان به شکل عجیبی تمامی این وقایع برعکس روایت شده است! یعنی ستاره‌ها بازی هوایی را دوست دارند و دهداری بازی زمینی را انتخاب کرده است، آن هم با کریم باوی که روی زمین یک بازیکن زیر متوسط بود! لقب مرحوم باوی در فیلم از همه اینها عجیب‌تر است؛ کریم پاطلایی!
۳مسیری که پرویزخان در فیلم برای یافتن بازیکنان بااستعداد و تشکیل یک تیم جدید طی می‌کند بسیار غریب و دور از واقعیت است. او برای دروازه تیمش احمدرضا عابدزاده را از بازی‌های محلی در یک زمین خاکی کشف می‌کند! حال آنکه در واقعیت عابدزاده بازیکن تیم منتخب اصفهان در لیگ قدس بود و استعدادش را بارها در این رقابت‌ها نشان داده بود؛ روی چمن ورزشگاه تختی اصفهان و حتی امجدیه و آزادی تهران. عابدزاده حتی یک سال قبل‌تر در تیم ملی «ب» ایران در جام دهه فجر سال ۶۴ هم بازی کرده بود. روند انتخاب نادر میراحمدیان از عابدزاده هم شگفت‌انگیزتر است. میراحمدیان بازیکن بانک‌ملی بود که در عالم واقعیت دهداری او را در رقابت‌های باشگاه‌های تهران (جام ۱۷ شهریور) دید و به شکل عجیبی در اولین بازی ملی بازوبند کاپیتانی را هم به او سپرد. اما کشف این مدافع میانی در فیلم طی یک بازی گل‌کوچک وسط کوچه باریکی در تهران رخ می‌دهد! یک بازی دو به دو که در یک سمت آن میراحمدیان و یک پسربچه قرار دارند و در سمت دیگر دهداری و وطنخواه!
۴به شخصیت مرحوم سیروس قایقران در طول فیلم بسیار پرداخته شده و استثنائا در مورد این بازیکن خیلی از داده‌ها درست ارائه شده است. جز یک نکته که اتفاقا موضوع بسیار مهمی هم هست. قایقران بازیکنی بود که ابتدا نامه استعفا را امضا کرد اما خیلی زود استعفایش را پس گرفت. آنقدر زود که هرگز و در هیچ یک از رسانه‌ها تعداد بازیکنان مستعفی ۱۵ نفر ذکر نشد. رجوع به نشریات آن سال‌ها نشان می‌دهد همه جا صحبت از استعفای دسته‌جمعی ۱۴ بازیکن از تیم ملی است. اما فیلم روزهای زیادی قایقران را در میان مستعفی‌ها نگه می‌دارد و بعد او را پشیمان به اردوی دهداری برمی‌گرداند. حتی تبلیغات فیلم هم با این جمله طراحی شده‌اند که «۱۵ بازیکن تیم ملی فوتبال استعفا دادند.» جمله‌ای که اساسا در تاریخ فوتبال ایران وجود خارجی ندارد.
۵زاویه نگاهی که کارگردان پرویزخان انتخاب کرده، کاملا نشان می‌دهد او بر روایت نعل‌به‌نعل و مستند تاریخ به همان شکلی که در سال ۱۳۶۵ رخ داده تاکید دارد. بر این اساس تمام بازیکنان و مربیان با نام خودشان در فیلم حضور دارند. اما به شکل عجیبی در مورد بازیکنان مستعفی و به‌خصوص سردسته آنها که حالا به شخصیت منفی فیلم تبدیل شده اوضاع برعکس می‌شود! بازیکنی با نام وحید کامیاب(!) که مشخصاتش ترکیبی از حمید درخشان، ناصر محمدخانی و شاید حتی محمد پنجعلی است و لابد به این شکل طراحی شده تا راه را بر گله و شکایت همه این نام‌ها ببندد. اگرچه این راه کاملا هم بسته نماند و حمید درخشان به محض اکران «پرویزخان» به یکی از اولین شاکی‌های این فیلم بدل شد.
کد خبر 842004 برچسب‌ها تیم ملی فوتبال ایران ویژه ورزشی سعید پورصمیمیمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: تیم ملی فوتبال ایران ویژه ورزشی سعید پورصمیمی فوتبال ایران آن سال ها تیم ملی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۵۸۶۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رباح ماجر: مسی نه، کرویف قله خلاقیت فوتبال است!
به گزارش "ورزش سه"، رباح ماجر بزرگترین ستاره تاریخ فوتبال الجزایر است، کسی که تیم ملی کشورش را برای اولین بار در تاریخ به قهرمانی در جام ملت‌های آفریقا رساند. اما عمده شهرت او به دلیل دیگری است.
ماجر علاوه بر کشورش الجزایر در سراسر دنیا مشهور است و این شهرت را مدیون گلی است که با ضربه‌ای خاص به ثمر رساند. ضربه‌ای که سال‌ها بعد همچنان به عنوان "ضربه رباح ماجری" معروف است.
این گل تاریخی در دیدار پورتو و بایرن مونیخ در چمپیونزلیگ 1987 توسط او به ثمر رسید. رباح ماجر که پیراهن پورتو را به تن داشت با ضربه خاصش دروازه ژان ماری فاف، دروازه‌بان بلژیکی بایرن را باز کرد تا نامش برای همیشه در تاریخ فوتبال ثبت شود.
ماجرا امروز بعد از مدت‌ها مقابل رسانه‌ها ایستاد و صبحت‌هایی جنجالی مطرح کرد. حرف‌هایی که بدون شک هواداران مسی و آرژانتین را ناراضی خواهد کرد.
اسطوره الجزایری در این مصاحبه در پاسخ به اینکه چه کسی شایسته توپ طلای امسال است گفت: "بدون شک امباپه. او در پاری سن ژرمن فوق‌العاده کار کرده و به خصوص در این فصل نتایجی که گرفته بی‌نظیر بوده. عملکرد او چه در پی‌اس‌جی و چه در تیم ملی فرانسه آنقدر درخشان است که حتما کسی جز او نمی‌تواند شایسته توپ طلا باشد. به نظرم وقت آن رسیده بود که امباپه راهی رئال مادرید شود و من معتقدم این بهترین تصمیم ممکن بود".
بخش جنجالی صحبت‌های رباح ماجر به پاسخ او به این سوال برمی‌گشت: لیونل مسی را بهترین فوتبالیست تاریخ می‌دانی؟ اسطوره الجزایری گفت: "هیچ آدم عاقلی نمی‌تواند بگوید که از عملکرد درخشان این ستاره آرژانتینی در دو دهه گذشته تحت تاثیر قرار نگرفته. من می‌دانم که مسی یک اسطوره است. ولی شخصا معتقدم که او بهترین تاریخ نیست. اگر مسی را با هموطنش دیه‌گو مارادونا و یوهان کرویف هلندی مقایسه کنید من معتقدم که آنها از مسی بهتر بودند. به خصوص کرویف که به نظر من قله غیر قابل دسترس خلاقیت در فوتبال است".
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور